Ey sevgili seni öyle düþündükçe
Bir hüzün doluyor halimin suskun bendine
Ötelerin kadrince makbul olan akide dirliðimde
Ne yapsamda olmuyor, sensizliðin mahzunluðu çöküyor bu sineme

Ne sen sor nede ben sual edeyim
Ben sensizliðin kederiyle her vakit dertliyim
Ne o renkleriyle mümtaz ve masum bir laleyim
Ne de en güzide kokunun sahibi olan naif ve zarif bir gülüm

Hüznün bahtýnýn bir yumaðý oldum
Halin kahreden sancýsýný sensizlikte soludum
Ben bilmem ki bu cihanda ne kadar mahzunum
Biliyordum aciz bir kuldum, senin özleminle yoðruldum

Arz seninle þeref buldu aþk kokundu
Sevdalar bu manada sineme ülfetlerini sundu
Ten mefkûreler için yýllara sari hazýrda tutuldu
Kan paklýðýný seninle bulur, feyzinle kitabý celil okunurdu

Þimdilerde dillenen aþkýn sevda þevki
Renklerin ayazýný yaþatan, gam salan bir kurþuni
Sahralarda anlatýlan muhayyile hasreti
Sensiz olmuyor bir bereketi, alýnmýyor edebi lezzeti

Artýk yaþamak ne haz verecek dimaða
Ulaþýlmaz oldu artýk, senden kalan kutlu sýrlara
Seninle anlamlaþan övdüðün insanlýða
Sadýk kalmadan, unutulan sayfalara senden kalanlara

Ne analar ne de yarlar vefa bilmiyorlar
Sabileri nedense senin özleminle yetiþtirmiyorlar
Nefs heveslerini zorluyor, aþký mizaný unutturuyorlar
Seni seviyorlar vefakat, gereðince anlamadan da düþlüyorlar

Varlýðýn en mücerret olan bir sebebiyken
Nesillerin en baki emniyeti, o payitahtýn þevkiyken
Sen þimdi sensiz iklimlerden haberdarsýn, hicran içinde arsýn
Sen þimdi yaný baþýmýzda olmasan da iyi ki varsýn, kutlu sevdasýn

Kalbin sahibini en güzel anlatan bir karsýn
Yüreðimize düþen her damlanýn ibretine akan bir nazarsýn
Sen insanlýða bahþedilen en nadide baðsýn, ne latif sedasýn
Sen bir aþk, sen bir sevda pýnarý olan bulunmaz firkati ummansýn

Seninle bakýnca sinem coþuyor bir hoþ oluyor
Hücrelerim dirliðin içinde yeniden kucaklaþýyor
Âlemi hakikat mana içinde kokuyor, azmi koþturuyor
Varlýðýnla mübariz olan hakikat yeniden umut içinde kalbi çoþturuyor

Yoksa çekilir mi bu nahoþ olan bir hayatý cebir
Mezarlar içinde iþleniyor her türlü çirkeflik evet, ne rezil
Ýnsanlýk bu hallerde düþününce deðil mi akýl ve ahlak ne kadarda zelil
Ey ruhu tenine kefil, ey vicdanýyla âleme meyil, seninle bir anda olsa hüzünlü seyir

Mustafa CÝLASUN