ağlamıyorum annem ağlamıyorum
bakma sen benim
hıçkırıklara boğulduğuma
hayatın acısı kaçtı gözlerime
ağlamıyorum annem ağlamıyorum
sen bakma
benim isyan edercesine haykırışlarıma
çaresizce oradan oraya çırpınışlarıma
ağlamıyorum annem ağlamıyorum
hayatın acıları karıştı gözyaşlarıma
üzülme annem benim için üzülme
ayakta duramayacak kadar
canımın yanışlarına
hayat böyle işte annem
dayanamıyorum işte bazen
bırakıyorum kendimi
hayatın inişli çıkışlı akışına
ne yazsam boş ne söylesem boş
aldığım nefes sanki ateş sanki kor
yakıyor her nefes alışımda boğazımı
ne ayakta durmaya halim var
ne etrafıma gülücükler saçmaya mecalim
yoruldum annem sabretmekten
için için ölüyorum annem
şu bedenimden ağır kahırlar çekmekten
güçlü görünüp içn için ölmekten
mutlu görünmekten
yoruldum artık annem
yoruldum
bunca dert çile neden yakamı bırakmıyor annem
