FEVZİYE NİNE
Ne oldu iki büklüm olmuşsun
Düzelmez belin Fevziye nine
Ölürüm diye malını bolmuşsun
Malını bölme ye Fevziye nine
Dede öldü diye hayattan küstün
Konu komşuyla konuşmadın süstün
Senin yaşamın bir çoğundan üstün
Yalnızlığa alış Fevziye nine
Hele gel hal hatırını sorayım
birlikte çalış istersen yorayım
Kalacaksan bu ev benim sarayım
İki laf edelim gel Fevziye nine
Ev bağ bahçeye akan göz yaşları
Yola düşmüş kapı duvar taşları
Çökmüş bahçe çeper kazık başları
Çepere kazık dik Fevziye nine
Kaça verdin bahçedeki otunu
Karşılar mı ayakkabını botunu
Aldın toruna verdin mi kotunu
Evden çıkma kal Fevziye nine
Etrafı sarmış yılların kirleri
Temizle evde yatacak yerleri
Burnundan damlıyor alın terleri
Evde kim kalacak Fevziye nine
Eşi olmuş yıkıldı evin direği
Gömmeğe aldı kazma küreği
Üzüldü her gün yandı yüreği
Ölenle ölünmez Fevziye nine
Matem için bozdu saçların öreği
Yapmaz artık evde bohça böreği
Eve gelene verirdi çöreği
Yaşama dik durur Fevziye nine
Solmayan yüzü uzun boyunu
Hatırlar geçmişteki soyunu
Ne oynardı uzun dere oyunu
Mendili eline al Fevziye nine
Fevziye nine yaşama dargın
Aç kalırsın düşersin yorgun
Hasta yatağına gelir bir gün
Azrail’e yol ver Fevziye nine
Uğraştı kendine bir yuva kurdu
İyi kötü eşinle yaşam sürdü
Her an kötülüğün önüne dürdü
Şimdi rahatça öl Fevziye nine
.