(2) Oysa ben seni bir çöl olarak tasavvur ettim. Neden diye sorma. Bilmiyorum. Belki de gül aðacý bir çöl ile hâl olur ancak.

(1) Sen benim çölümsün. Hangi çöl olduðunu sorma. Bu çöl çiçeklerin özü… Herkeste bahçe yapmaya heves varken kimse çölü düþlemiyor.

Çat kapý orada güz. Kuþlarýn kanatlarýnda ziyadesiyle var uçmak. Bu sefer bize bir kavanoz þeker getirsin güz. Ve o þekerleri gül tenli ay yüzlü çocuklara armaðan edelim.