Gün Ayrılıktı...





Yamalı pardesümü giydim
Kapıya dönük kanatlarım
Ayaklarımda prangalar 
Parmaklarım kanaya kanaya eşikte




Bohçama sığmayan eskimiş tebessümler
Yerlere serildi.
Hepsini götürme dedi,boş aynalar
Biraz azık.




İstasyon merdivenlerine takılıp düştü hayallerim
Elinden tutamadım kayıp gitti boşluğa
Topal ruhum bekledi bırakmadı beni
Bindik kara rüzğara



Buğulu camdan el salladık hayallere
Bir daha dönülürmüydü düşündük
Küçük bir tebessüm etse 
Kilitledi yüzünü.




Düş kanatları yanaklarımdan süzülürken
Titriyor ruhum 
Sarıl bana bedenim
Üşüyorum.




Çatısı olmayan,lambası yanmayan bedenim
Yalnızlık senfonisi çalan ruhum
Geçmişe kanat çırpan gözlerim
Boşlukta sallanan düşlerim..




Gün Bitti.


İn-Mo-San
( Sarıl Bana Bedenim başlıklı yazı Siyah tarafından 2/27/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.