CAN KÖREBE

Gönül suskun, divit garip, yazmýyor,

Dest-i sabýr, kördüðümü çözmüyor,

Ufuk zindan, bir tek þule sýzmýyor.

Kalem þiire gebe,

Can, garip bir körebe.

Deva sürgün, sancý mihman gönülde,

Har-ý zalim, yara açar bülbülde,

Umutlarý dâra çektim son tülde.

Evvel âhire gebe,

Can, garip bir körebe.

Umut kuþu tek kanatlý, uçar mý,

Hazan vakti kardelenler açar mý,

Bu can sevda yarasýndan kaçar mý.

Derman zehire gebe,

Can, garip bir körebe.

Hicab eyler, ay saklanýr yüzüne,

Volkan muhtaç yüreðimin közüne,

Rebap aðlar bu garibin sözüne.

Damla, nehire gebe,

Can, garip bir körebe.

Nâr-ý hasret, yolu kesmiþ harami,

Lokman hekim tazeliyor yaramý,

Yakamadým umut denen çýramý.

Sefa kahýra gebe,

Can, garip bir körebe.

Ham ervahým, bendesiyim pîrlerin,

Yüküm çokluk, yolcusuyum birlerin,

Bulamadým, sýrrý nerde sýrlarýn.

Bâtýn zahire gebe,

Can, garip bir körebe.