GÖNÜL DÝLÝ

Söylenmemiþ türkülerin, sen kadar gizem dolu varlýðýna yolculuk ederek

seni düþünmek ne güzel.

Kim bilir kimileri anlamsýz bulur,

kimilerine göre de hasta ruhlu bir insan davranýþýna sokar beni.

Yine de ben sana yazýyorum nergis bakýþlý kadýn

Varlýðýn hayal yokluðun ýstýrap, renklerin ve tebessümün kaçamak.

Sen ki iç çekiþli gecelerime sessizce damlayan gözyaþý...

Sen ki bir yangýn yeri ve benim limanýma demir atmýþ bir gemi...

Çýk limanýmdan desem diyemem ki....

Oysa ben kýyýlarý kurþunlanmýþ, bütün sularý býçaklanmýþ bir denizim.

Neden benim sularýmdasýn neden hep seni ister bu yürek.

Bütün dalgalarým sana doðru.. kapý içerden açýlmýþ.

Kapýyý açan Allah, kapatacak olanda odur vesselam.

Sana meftun olmuþ bir gece giydiriyorum üstüme,

Usulca sana dokunmak için çýrpýnýyorum.

Sonra sitemli bir ahh dokunduruyorum yokluðuna.

Benim limanýmdasýn lakin dokunamýyorum sana.

Dokunsam elim yanar, dokunmasam yüreðim kanar.

Söyler misin sen hangi türküsün?

…

Gerçi ben sana ne kadar yakýn olsam da

Sen bana bir o kadar uzaksýn süveyda.

Sen var mýsýn diye sorarým kendime,

Hayaliyin ve varlýðýnýn arasýnda sýkýþtým,

Gel de kurtar beni süveyda.

Sen ki benim vazgeçemediðim ilk kýskançlýðýmsýn,

Sen ki benim ömrüme kan kýrmýzýsý kalemle yazdýðýmsýn.

Uzaklardaki süveydamsýn.

Bir eþkiya sessizliði ile girdin kalbime,

Sevdikçe idamý gerçekleþtiriyorum daraðacý lezzetinde.

…..

Yýllarca çöllerde aradým sevda yüklü kervaný,

Her yaklaþtýðýmda ötelere gidiyordun.

Ne mecalim kaldý ne de dizlerimde dermaným,

Anladým ki bu gönül sadece seni arýyordu.

Nihayet seni buldum, yakýn olduðun kadar uzak olan seni buldum.

Dolunayým oldun gece yürüyüþlerimde,

Güneþim oldun soðuk kýþ gecelerinde.

Ýçimde çatlayan dudaklarýma bir damla su oldun.

Gözlerini gördüm bir nur indi Hýra Daðý’ma

Gözlerini gördüm bir ay doðdu karanlýk dünyama.

Aþýklýk istidanýn ne olduðunu sende öðrendim.

Senden öðrendim sevdayý nergis duruþlu sevdiðim.

…..

Niçin uyumadýðýmý soruyorsun?

Söyler misin sen uyuyabiliyor musun?

Yangýn yerine döndürdüðün bu bedeni uyur mu sanýyorsun.

Ben seni temiz sevdim, ben seni sevmeyi sevdim.

Hani diyorya bir þair;

“Ne hasta bekler sabahý

N e taze ölüyü bir mezar

Ne de þeytan bir günahý

Seni beklediðim kadar”*

Zaman gergefinde iþledim seni yüreðime ilmek ilmek,

Göz yaþýmla çizdim seni en olmaz akþamlarýma.

Biliyorum umutsuz bir aþkýn Serenat’ýný yazýyorum…

Karþýlýk da beklemiyorum…

Ben seni sen bilmezken de seviyordum.

…..

Þaþýyorsun ikide bir biz bu yola nasýl girdik diye,

Eðer piþmansan arkana bakmadan git.

Eðer sorguluyorsan bu sevdayý,

Hadi durma git.

Dokunma göz pýnarlarýma

Simmiþ kokumu geri ver.

Kirletme tertemiz olan yangýn yerini.

Zaten kimseler bilmez teninin kokusunu hissettiðimi.

….

Tekrar söylüyorum nergis bakýþlý kadýn,

Ýstemiyorsan arkana bakmadan git.

Hatta hayalini bile al git.

Beni düþünme

Ben zaten seni senden habersiz sevdim.

29/01/2013

Nevzat ÖGER

 .............................

* "Beklenen"  Necip Fazýl Kýsakürek.