ÞÝÝR

Þaire hüzün gerek, þiire vezin gerek,

Þiir söylemek için Allah’dan izin gerek.

Haddini bil ey þair kem kelama bulaþma,

Kâþane-i edebin asil kýzýdýr þiir,

Elin yoz bahçesinde ibret için dolaþma,

Duygularýn bestesi, dilin nazýdýr þiir.

Yunus’dan, Mevlana’dan  Fuzuli’den ibret al,

Hikmet ile yoðrulmuþ sözün özüdür þiir.

Kimseler iþitmesin, seher vakti selam sal,

Seyrine doyum olmaz yârin yüzüdür þiir.

Kelimeleri okþa, sev öyle koy yerine,

Sevgi gülistanýnýn her dem yazýdýr þiir.

Efkâr bassýn içini ta derinden derine,

Naðme naðme inleyen gönül sazýdýr þiir.

Vefasýz sevgiliden þekva ise niyetin,

Firkat sahralarýnda ince sýzýdýr þiir.

Düþünce girdabýna amansýz acziyetin,

Kulun Allah katýna has niyazýdýr þiir.

Asýrlarýn ardýndan berrak, saf, duru, temiz, 

Türkçenin kendine has bir avazýdýr þiir.

Ýncitme onun ile tamam, olur bestemiz,                         

Deðme asaletine senden razýdýr þiir….

                Ýbrahim SAÐIR