Laiklik herkesin bildiði gibi hukuki tanýmýna göre, “Devlet ile din iþlerinin ayrýlmasýdýr” deniyor. Bence de olmasý gereken doðru budur. Son yýllarda pek çok yerde görüyoruz, görsel medyalarda ve yazýlý medyalardan dünyadaki bazý devletlerde olup bitenleri her vatandaþ gibi ben de istemeyerek de olsa izliyorum ve üzülerek olup bitenleri kendimce takip ediyorum.

         Dini ayný olduðu halde sadece mezhebi farklý diye bazý ülkelerdeki toplumun bir parçasýný oluþturan insanlar, bazý yerlerde birbirlerini hunharca katlediyorlar, ve bunlar birbirlerini acýmasýzca çoluk çocuk demeden öldürüyorlar.

         Yine bazý ülkelerde ise ülkeyi oluþturan bazý toplumun insanlarý farklý dinlerden diye, o ülkedeki çoðunluk azýnlýða hükmediyor ve farklý inanýþa sahip toplum insanlarýnýn bulunduklarý ülkede varlýðýný ortadan kaldýrmaya, adeta yok etmeye kalkýyorlar. Ülkelerinde gereksiz yere farklý dini inancý var diyerek toplu katliamlara kadar varan asimilasyon veya yok etme yoluna baþvuruyorlar.

          Üzülüyorum. “Neden diyorum” inanç Allah ile kul arasýnda olan bir þey deðil mi, bir insanýn günahýndan sevabýndan sadece kul kendisi sorumlu deðil mi?

         Ve soruyorum. Yüce kitabýmýz Kuran’da ve çeþitli peygamberlere indirilmiþ diðer dini kitaplarda insanlara cennet ve cehennemin var olduðu söylenmiyor mu?

         -Söyleniyor.

      Peygamberlere indirilmiþ dini kitaplarda günahkar olanlarýn var olduðuna inandýðýmýz Cehennem’ e, ve günahkar olmayanlarýn sevabý çok olanlarýn ise yine var olduðundan þüphemiz olmayan cennet’ e gideceði söyleniyor.

         Þimdi ben derim ki, hal þimdi böyleyken, insanlarýn ve toplumlarýn kendi doðru yolunu, kendisinin bulmasýndan daha doðru ne olabilir. Buna karýþmaya kimin hakký olabilir.     

         Dinini öðrenmek isteyene okuyacak okullar var okul dýþýnda öðretecek yetkililer var kitaplar var. Okur ya da sorar öðrenir ve yeri gelince de bunlarý ister uygular ister uygulamaz. Kimsenin kimseye illa da, sen þu dinden ya da sen þu mezhepten olacaksýn demeye kimin ne hakký vardýr.

         -Bence yoktur.

         Bence derim ki, ceplerimizde taþýdýðýmýz bizleri tanýtan nüfus cüzdanlarýmýzda mezhebimiz hanesinin ve hatta dinimiz hanesinin bile olmamasý yazýlmamasý gerekir. Bir ülkeyi oluþturan toplum içinde her milletten her dinden her mezhepten her düþünceden insan olmasýndan daha doðal ne olabilir.

         Bana göre, Laik düþünce ne güzel bir düþünce ki, devlet idaresine din iþlerini sokmuyor ve herkesi kendi dininde kendi inanýþýnda yaþamada serbest býrakýyor.

         Böyle olunca da, kimse kimsenin dini inancýna ya da mezhebine karýþmadý mý, o ülkede birlik beraberlik ve kardeþlik oluþuyor.

         Ama ne yazýk ki bu günlerde görsel medyalardan ve yazýlý medyalardan sýklýkla görüyoruz ki, laikliði içlerine sindiremiyen veya benimseyemeyen ya da baþkalarýnýn ülkesini karýþtýrmasý sonucu ülkesinde laik düzeni bozan bazý ülkeler ne yazýk ki þimdi hepsi kargaþa içinde savaþ ve zulümlerin olduðu ülkeler durumundadýr. Medyadan üzülerek bunlarý izliyoruz.

         Ben sade bir vatandaþ olarak, kelime anlamý yabancý kökenli de olsa Türkiye Cumhuriyeti nin þimdiki idaresinin laik bir devlet olmasýndan gurur duyuyorum. Ve din konusunda baþkasýnýn dinine mezhebine karýþmayan görüþlere saygý duyuyorum. Ve sonra vatanýmda Laik Türkiye cumhuriyetini kuran Mustafa Kemal önünde saygýyla eðiliyorum.