Güne baþlamak, yaþadýkça anlamýný yitirip,

ölümlerle anlam kazanan günlere...

Gözlerini açtýðýnda, silahýný kuþanan bir asker gibi,

savaþýn tam ortasýnda..

Göz bebekleri ölümleri kayda almýþtýr,

her gün yeni bir film izler,

giþe ona ayittir,filimler ölüme..

Ellerini kanla yýkar, parfümü kan kokar...

Ölmek basit bir olaydýr artýk,

hep hayal kurar, elini tutan birine,

dudaklarýnýzdan sýzan kanla,

son sözlerini söylemeyi,

ama yalnýz ölür...

Ne bir efsane olur,

ne de ölüm aný bir göze acý verir...