Seni çok sevdiğimi ilanı aşk ettim de,
Kalbime gömdüğümü kimseye diyemedim.
Kahrınla için, için eriyerek bittim de,
Ağlarken güldüğümü kimseye diyemedim.
Bu hüzün sonrasının bitmiyor gün aşımı,
Mendiller dindirmeye yetmiyor gözyaşımı..
Cama her dayadığım an da yorgun başımı,
Aksini gördüğümü kimseye diyemedim,
Son mesajın sanki bir uzak dosttan taziye,
Tart bakalım o sözü koy da bir teraziye..
Neden her daldığımda boynu bükük maziye,
Deliye döndüğümü kimseye diyemedim.
Kıymetim bu kadarmış demek ki, nazarında;
Bir kalp daha satıldı bu gönül pazarında..
Kalbimi kimin için bu aşkın hızarında,
İkiye böldüğümü kimseye diyemedim.
Artık yaptıklarına alışacak gücüm yok!
Gel desen de bir daha buluşacak gücüm yok!
Hayata tutunmaya çalışacak gücüm yok!
Yaşarken öldüğümü kimseye diyemedim.
27.11.2011
Yazarın
Sonraki Yazısı