Seni çok sevdiğimi ilanı aşk ettim de,

Kalbime gömdüğümü kimseye diyemedim.

Kahrınla için, için eriyerek bittim de,

Ağlarken güldüğümü kimseye diyemedim.

 

Bu hüzün sonrasının bitmiyor gün aşımı,

Mendiller dindirmeye yetmiyor gözyaşımı..

Cama her dayadığım an da yorgun başımı,

Aksini gördüğümü kimseye diyemedim,

 

Son mesajın sanki bir uzak dosttan taziye,

Tart bakalım o sözü koy da bir teraziye..

Neden her daldığımda boynu bükük maziye,

Deliye döndüğümü kimseye diyemedim.

 

Kıymetim bu kadarmış demek ki, nazarında;

Bir kalp daha satıldı bu gönül pazarında..

Kalbimi kimin için bu aşkın hızarında,

İkiye böldüğümü kimseye diyemedim.

 

Artık yaptıklarına alışacak gücüm yok!

Gel desen de bir daha buluşacak gücüm yok!

Hayata tutunmaya çalışacak gücüm yok!

Yaşarken öldüğümü kimseye diyemedim.

 

                                            27.11.2011

 

Mehmet YAŞ

Şair / Söz yzarı

( Kimseye Diyemedim başlıklı yazı ozanmy57 tarafından 16.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu