Online Üye
Online Ziyaretçi
Köyde çobanlık bitti, sürüler dağıtıldı,
Koyun, keçi ne varsa yıllar önce satıldı,
Köpeklerde zamanla köylerden azıtıldı,
Nasıl olurda hala zil çalar etekleri?
Bir hayli revaçtalar şu çoban köpekleri!
Bu yüzdendir birçoğu şehirlerde uluyor,
Bazen ekrana bile çıktıkları oluyor..
Demek köpekler yine bir yolunu buluyor,
Işıl, ışıl yanıyor hâlâ gözbebekleri;
Bir hayli revaçtalar şu çoban köpekleri!
Sahibini demezler feriştahı sorsa da,
Köylük yere nazaran iş birazcık zorsa da,
Diskolarda, barlarda, şirketlerde, borsa da,
Artık ne dişileri belli, ne erkekleri;
Bir hayli revaçtalar şu çoban köpekleri!
Efendisi adına çokdukları da yalan,
Bütün maharetleri kargaşa, korku, talan..
Hiç görmedim ağzına bir parça kemik alan,
Her gün başka bir yerden geliyor biftekleri;
Bir hayli revaçtalar şu çoban köpekleri!
Bunlar iş, emek, vergi, alın ter’i bilmezler,
Bunlar ıslah edilmez, bunlar eğitilmezler..
Bunlar tasmasız asla ipe sapa gelmezler!
Gerçeklerden bigane çarpıyor yürekleri;
Bir hayli revaçtalar şu çoban köpekleri!
Avrupa rüzgarıdır sosyal çalkantıları,
İğdiş keyfi yapmaktır bütün takıntıları,
Kap-kaçla hallolsa da günlük sıkıntıları,
Sülün Osman’dan bile fazla yetenekleri;
Bunlar var ya, ah! Bunlar.. Her devrin köpekleri!
06.12.2005
Mehmet YAŞ