Hasret ve Hayat


Ne zaman güzel bir hülyaya dalsam,
Deste deste gamım seherden gelir.
Şu garip başımı sevdaya salsam,
Karakış gönlüme bahardan gelir.

Sevdanın yangını yürekte başlar,
Çekemez yükünü dağlarla taşlar.
Dökülür gözümden sel gibi yaşlar,
Sanırsın çağlayan nehirden gelir.

Yakmadan elime kurudu kınam,
Gurbet elde hangi derdime yanam.
Yâr kokusun almış telli de sunam,
Kapısı kaleli şehirden gelir.

Tabanı yırtılmış çürük eleğim,
Sökülmüş gidiyor ömür yeleğim.
Söyleyip gülsem de gülmez feleğim,
Saçıma bu aklar kahırdan gelir.

Diyardan diyara sürdüğün yeter,
Yârimin hasreti gözümde tüter.
Boşuna gönlümü eğleme kader,
Bal döksen aşıma zehirden gelir.

Abşari ben bana yaban olmuşum,
Dertler sürüsüne çoban olmuşum.
Feleğin gözünde çıban olmuşum,
Vuslatı bayramı tehirden gelir.


Nerman Karakoç (abşari)
30 Mart 2012 Manisa

( Hasret Ve Hayat başlıklı yazı A b ş a r i tarafından 26.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.