Farkında mısın; ne kadar uzun zamandır birlikte düşler kurmuyoruz. Sence de çok uzun zaman olmadı mı aynı hayalin ucundan tutmayalı. Takvimlerden ne zamandı bilmem en son yine ben hayali bir hikâye çiziyordum, sen ise fantastik bir hale getirmiştin beraber gülüşmüştük. En son ne zamandı o demliğin dibine varıncaya kadar çayın tadına varışımız.( son günlerde çayım şekersiz ve sensiz )

Şuan yine saatler gece yarısına doğru ilerliyor yine yanımda yoksun. Tabi ki yine işyerinde denetimdesin. Ben ise tüm gün işyerimde isyan eden ayaklarımı uzatmış dinlendirmeye çalışıyorum.
Her gün aynı çekilmez fakat çektiğimiz bir hayat şekli.
Günde sadece bir- iki saat görüşebilen iki sevgili. Ya biz çok normaliz ya yaşadığımız hayat anormal.

Hani akşamüstü işyerimden beni alırken acele etmiştin eve bırakıp sonra yetiştirmen gereken bir işin vardı. Hani tamam demiştim ya. Aslında yine kızmıştım ama belli etmemiştim her zamanki gibi. İş hayatıdır, bizim için çabalıyor deyip geçiştiriyorum da gönül anlamıyor be sevdalım.

Eve geldiğinde yine mutfakta yemek kokuları içinde karşıladım sevdiğimi. Sen ise çalışma odasında sofranın hazır olmasını beklerken yine dosyalara gömülmüştün.
Yemek yendi ve yine işine koştun… hala yoksun ve benim gözlerim kapanmaya başladı malum sabah kuşlarla birlikte uyanıp işe gideceğim…
Sahi sen dün gece ben uyurken yanıma geldiğinde saat kaçtı acaba . fark etmedim geldiğini.

Hatırlıyor musun eski günlerimizi; arabamızın olmadığı, el ele yürüdüğümüz o günleri muhabbetimizin bol olduğu kahkahalarımızın sokakları çınlattığı o şen günleri.
Eğer işten geç geleceksen uyumaz beklerdim sabahlara kadar olsa bile. Eve geldiğinde her kapıda aşk kokulu notlar görürdün “seni seviyorum” ile biten… Çiçek kokuları sürer karşılardım boynuna sarılarak. Paramız azdı neşemiz boldu gibi geliyor bana. Şimdi ikimizde çok kazanıyor fakat tadını çıkaramıyoruz diye düşünüyorum yanlış mı bu? Belki de herkes böyle. Ya da bana ağır geliyor sensizlik…

Onu bunu bilmem ben .. Emin olduğum şey hayat arkadaşımı aynı çatı altında çok özlemiş olmam. Bırak sensiz de dönsün iş güç. Söz izin alacağım pastalarımdan sana vakit ayırmak için.
Hadi alınyazım az biraz baş başa zaman geçirelim aşk tazelemeye. Bak sana söz ne arkadaşlar katılacak bize ne de akrabalar takışacak peşimize kumsallarda gezerken.
Sadece sen ve ben ..
Haydi, unuttuğumuz düşlerimizi gökyüzüne uçuralım, eğer biterse yeni hayallerin konusu benden söz. Sadece baş başa geçirilecek vakit istiyorum senden.

ALINYAZIM TIRTIL SENİ ÇOK SEVİYOR

 
Nazlı Tolun

( Düşlerimizi İstiyorum başlıklı yazı NazlıKaragöz tarafından 3.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.