İstemezdim hiç kimsenin duymasını
Ekmek gibi, su gibi seni sevdiğimi
Senin görmek ümidiyle
Ne kadar çok göz kapaklarımın kapandığını
İstemezdim seni görmek ümidiyle uyumayı
Nemrut’un ateşinde yansaydım da
İstemezdim seni benden başkasının sevmesini
Dayanamaz gözlerim
Başkaların kollarında sana bakmaya
Bile bile çeksem de çileni
İstemem bir kalbin iki sahibinin olmasını
Irakta mecnuna dönüşsem de
Gecelerin yolcusu, gündüzün dervişi olsam da
Sen olduğun müddetçe aldığım nefeste
İstesem de uzak durmaz senden
Senin bakışından, gülüşünden
Kara kaplı yüreğim ıraklaşamaz senden
Benim olup seninle bu yolda gelenden
Yolcu olduğumuz bu handa sevmek seni
Rüzgarın estiği gibi yanımda uçtuğun zaman
Sonsuz olanla uçmak seninle
Bu handa ne güzeldir sevmek seni
İstemesek de anılır artık adımız
Rüzgarın gittiği her yerde
Artık benimsin kokunla, gülüşünle
İstemesen de benimsin
Romandaki aşklar gibi
Şarkılardaki, türkülerdeki duygular gibi
Artık bana aitsin
Damarımdaki kanım gibi