İnsansın işte !
Nankör bir varlıksın. Kendini bilmez hareket edersin. Cürmüne göre konuşmaz, çevreni de yakarsın.

İnsansın işte !
Sevmek, sevilmek için yaratıldın. Neyi, kimi seveceğini bilmezsin. Sadece seversin. Niçin demez, sadece öylesine izlersin.

İnsansın İşte !
Ezelden beri bir özlem içindesin. Özlemin kime olduğunu bilmeden özlersin. O özlemle her varlığı seversin. Sevilmeye mahkum olduğun halde sen yine seversin. Acıyı sevmiş veya yoldaş olduğundandır, ondan ayrılmaz olmuşsun.

İnsansın İşte !
Bir kelime ile gezersin tüm alemleri.Ölümü yaşarsın kelimenin her harfinde. Ne diye ağlarım sormasın kendine. Seni, senden daha iyi bilene danışmaz, sohbet etmezsin. Sadece dert deryasında kendini bulmaya çalışırsın.

İnsansın İşte!
Bedene mahkum bir ruhsun. Geldiğin yeri unutmuş, yolundan sapmışsın. Her dili konuşursun. Ama Muhabbeti unutmuşsun. Sevmek nedir bilmez bir halde yürürsün. Ancak sen sevgi hamurunda yaratıldığını unutmuşsun.

İnsansın İşte!
Bedenimde bir ruhsun. Nefesle yaşamaz, su içmez, ekmek yemezsin. Sen, onun muhabbetinde yer içersin. Lakin kendini kaybettiğin gibi, Hakkı unutmuş gibisin.

İnsansın İşte!
Sevmeye , sevilmeye mahkum bir kulsun.
( İnsansın İşte başlıklı yazı Duruk tarafından 9.05.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.