Enkazın altında kalan bir aşktı bizimkisi  

    Depremden sonra kalan parçalardı sadece .

    Tonlarca duvarın altında , küçük bir köşeye sıkışmıştı .

    Ne depremi bekliyordu kalbimiz ; ne de buna hazırdı .

    Karanlık bir gece kulaklarımızı sağır eden sirenlerle uyanmıştık .

    Sarsıldıkça , sağa sola çarptığımız içindi  yaralarımız ,

    korktuğumuz içindi  ses çıkartmadan ağlamalarımız .

    Bir yudum suyla ayakta kalmaya çalıştı aşkımız 

    Öleceğini bile bile bir umuttu bekleyişimiz ; ama 

    karanlıktı sokaklar ,  çaresizdi tüm insanlar ...

    Depremin şiddeti öyle ağırdı ki ,

     ne kaçmaya vakit vardı ; ne  de çırpınmaya 

    ne kabuk bağlayacak kadar güçlüydü yaramız ; ne de 

    ölecek kadar susuzdu . 

    Enkazın altında kalan bir aşktı bizimkisi 

    Atamadığımız çığlıklarla doluydu ... 
( Depremden Kalan Son Parçamız.. başlıklı yazı nmt tarafından 26.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu