İçime aktığını hissediyorum bazen
O adını koyamadığım koyu kirlerin.
Yüzleri aklıma her geldiğinde yüreğimin
Bir kere daha ‘keşke’ dediğini duyar gibiyim.
Eksiklik değil bu! Vicdan değil.
Başka bir adı var içime attığım senin.
Hani ne desem olmaz şimdi sensizliğe.
Küçük bir kız annesinin saçlarını okşamasını ister ya,
Hani şu hep kimlik belgesi gibi alnında taşımak yerine
Yüreğinde taşımak istediği anne şefkati olur ya
Galiba öyle bir şey olmalı
Seni sevmek, seni yaşamak.

Bilmiyorum ki ne demek seni sevmek,
Yaşamadım ki bu dediğim şeyi.
Daha doğrusu yaşatmadın ,yaşatamadın…
( Koyu Kirler başlıklı yazı yusuf-acikgo tarafından 7/27/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu