Kafam çok karýþýk..Tutku veya aþkla ilgili bir þeyler karalamak için oturdum not defterimin baþýna bakýn neler çýktý gülmeyin sakýn kötü olmadý o kadar.. biraz tekerleme tarzý karmaþa çýktý ortaya…

Tut ki tutkunluðumun tutkusuna tutkal gibi tutuldum.
Tutamadýðým tutkularýma tutuk kalýp sana aþkýmý tutuklatamadým.
Tutkunsun aslýnda bana lakin sende tutuksun.
Tut kalbimi, tutkularýný tutkularýma tutkal gibi yapýþtýr.
Tut ki tutkalýn etkisi gerçek oldu.
Tutmayýn beni tutkularýmýn tutukluluk esaretinde tutulmuþ ve tutkun bir aþýk olarak ölmeye tutulu kalmak istiyorum…

Bazen öyle an/lar oluyor ki aklýma gelen kelimelerin arasýnda kendini kaybedip yazýyor da yazýyorum lakin kelimelerin tutkusuna tutulup hiçbir þey yazamadan not defterimin baþýndan kalktýðým da çok oluyor.

Hani bir söz var ya
*Þair mi kelimeleri bulmalý, Kelimeler mi þair/i bulmalý*
Karýþýk bir ikilem…Bazý zamanlar birbirlerini o kadar kolay buluyorlar ki þaþýrýyorum bunlarý ben mi yazdým diye…ama bazen de kelimeler aklýma üþüþüyor köþe kapmaca oynuyorlar gel onlarý yaramaz çocuklarý bir araya getirmek gibi birleþtir..immkaaaný yok getiremezsin:))

Sizin de böyle oluyordur muhakkak paylaþýrsanýz memnun olurum…