Bir Ocak İkibin Dokuz
Tarih bir ocaktı ikibin dokuz
Benim için sanki durmuştu zaman
Soğuk bir kış günü saat on otuz
Bir koca çınarın devrildiği an
Bir bedene bir can verilmiş yoktan
Emanet alınmış yaradan haktan
Azrail kapıya dayanmış çoktan
Söyler göç zamanı geldi dünyadan
Bir anda bir ömür nasılda bitti
Hani o ruh o can nereye gitti
Ne bir ateş yandı ne duman tüttü
Koskoca bir vücut oluyor viran
Sanki yaşamadı sanki gelmedi
Hiçmi ağlamadı hiçmi gülmedi
Bakıyor yüzüme sanki ölmedi
Sadece değişti ilahi mekan
O bir anne idi hem de vefakar
Ne çileler gördü neler cefakar
Hamd etti rabbine sonuna kadar
Kalbinde doluydu sonsuz bir iman
Biliyordu bir gün göçeceğini
Ecelin şerbeti içeceğini
Kuşlar gibi çabuk uçacağını
Arkamdan ağlaman diyordu her an
Sensiz boşluktayım ama ne çare
Yokluğun içimde kapanmaz yare
Al beni de götür gittiğin yere
Yerin cennet olsun ey yüce ANAM
01.02.09
(
Bir Ocak İkibin Dokuz başlıklı yazı
dursun-demir tarafından
7/21/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
