Online Üye
Online Ziyaretçi
HAMALI BEN, DELİSİ SEN!
ÇEKTİKÇE... YÜRÜR KERVAN;
Omurgayı tutan yürek
Yerde sürüngen olduğu müddetçe
Sevgi değil zehir bekle...
Dil çatallaşmış tır... Tabağından nezaket bekleme.
Ağzını sildiği vakit ruhu kirlenmişse,
Sıhhat dediğin huzur gitmiştir!
Güle güle dediğiniz de;
Kokusu sokağınıza düşmüşse,
Bir tas su ile tez dersiniz tez, gelesin;
Yüreğime hasret düşürmeyesin!
Balçıkta da gül var!
Kendine âşık, sanırsın ki maşuk.
Oturduğu sandalyesi ve masası duvarda belgesi var.
Onu büyüten anası babası birde duası var.
Dört çiviyi çakan keserin ustası,
Tabutun tahtası,
Birde bunun imamı var.
Cemaat var...
Güvenme beden dediğin hamala
Çektikçe dünyayı
Döner ruhuna...
..........
Vurun kürekleri toprağa
BIRAKIN BÜYÜKLENDİĞİNİZ BEDENİ,
NE KADAR ACZE DÜŞMÜŞSÜNÜZ!
Seni yaratan büyüklenmiyor ki,
Neden küçülüyorsun?
Uzaydan görünmüyor
Gökyüzünden toz görünüyor
Ölünce toprağa düşüyorsun
Güneş tepeden baktıkça, ısıtırken yeryüzünü!
Neden üşüyorsun?
SANİYE GÜNAL