LEYLİM-5
Öyle yordun ki beni, hangi yükü taşırım
Dalıma yorgunluğu kondurdum gelme Leylim
Sahi, neyi çözeriz, kalmışken bu aşk yarım
Aşkı derinlerimde dondurdum gelme Leylim.
Kaç bahar ıslık çaldı gülüp geçtin doğrusu
Zannettin senden başka yok bu aşkın doğrusu
Çağıl çağıl çağlarken vermedin bir damla su
Sana açan gülleri soldurdum gelme Leylim
Ne varsa sana dair bir eskiciye sattım
Aklımın sen yanını kör kuyulara attım
Öyle istifledim ki üzerini kapattım
Maziyi bir çukura doldurdum gelme Leylim
Bir alevdim oysa ben, ters esti rüzgar,söndüm
Aşkın patikasında tek taraflı bir yöndüm
Hoşgörüm bitti artık kötü yanıma döndüm
Sabrı topal mekiğe sardırdım gelme Leylim
Olmadı hasadımız neyi savuralım ki
Ne kaldı elimizde neye avunalım ki
Kış ayında budandım nasıl uyanalım ki
Dallarımda filizi yoldurdum gelme Leylim
Yalancıya mum oldun, bir yanıp, bir sönmesen
Aşk doğruluk istiyor, iki de bir dönme sen
Aman, bir sürpriz yapıp çat kapı gelme sen
Yokluğuna kendimi kandırdım gelme Leylim
Büründüm yalnızlığa bölme şu sessizliği
Boynuma kolye yaptım bensiz sizsizliği
Hem, alladım pulladım, seninle sensizliği
Pişmanlık sularıma, bandırdım gelme Leylim.