Eyvah Elli Yaşındayım ! 2
Semih biliyordu ki herkes herşey ölüyordu.Bu elli yıl ona bunu öğretmişti. Azmi sırdaşı ,gardaşı...herşeyi paylaştığı canıydı.Onun yokluğu uzun süre sarstı çocuk dünyasını...Ne dışarı çıkmak ne oyun oynamak istemiyordu.Gülle (bilye) oynarken onun yanında olması yetiyordu. Maddi manevi güç alıyordu ondan köyün hiçbir çocuğu Azmi yanında varken cesaret edemiyordu onunla gülle oynamaya. Çelik çomak ,Çabir...her oyunda yanbaşında Azmi vardı onun akıllı bakışları yönlendirmesi vardı...
Çocukluk aşklarını bile onunla konuşur onunla yapacağı hamleleri kararlaştırırdı. Şimdi Ceylanla buluşmak bile cazip gelmiyordu Semih'e.
Günler gelip geçmiş Azmi ebedi istirahatgahında Semih'se ruhunun karanlığında kaybolmuş gibiydi.Azminin ölümü aileyi de oldukça sarsmış anne o günden sonra bir daha ayağa kalkamamış bir kaç yl içinde felç olmuş ölmüştü. Babası da iyice içine kapanmış yaban Olmuştu adeta. Semihi aileden kim görse ağlıyordu... Anlam veremiyordu bu ağlamalara Semih...Kendini suçlu hissetmeye başlamıştı da babasına sordu birgün...''Baba amcamgilden kim görse beni ağlıyor ,neden ki...''Babası; oğlum doğaldır sende nu görüyorlar...' demişti de anlamamış anlıyamamıştı Semih... Yatak odasına gitmiş kocaman aynada iyice kendine bakmıştı...Acaba bende AZMİ VAR MI DİYE...Uzun süre her durumda kendine bakmış ama azmiyi değil kendini görmüştü her defasında...
Peki nasıl oluyorda bende Azmiyi görüyorlar diye günlerce düşünmüştü de anlayamamıştı...Annesine sordu;
-Anne bende Azmi var mı ? Annesi bu ani soru karşısında şaşırmıştı,ne diyeceğini bilememiş de,
-Şaşırdın mı oğlum Sen Semihsin ve hayattasın Allahıma şükür.
-Ben ölsem sen beni nerde arardın anneciğim ?
-Töbe töbe,oğlum sen aklını mı yitirdin,o ne biçim soru...
-İşte ölesine,aklıma geldi birden...
-Aklından sil öyle soruları...Hem ölüm ihtiyarların işi sen çocuksun daha...
-Hiç de öle değil,bak Azmi ihtiyar mıydı ? Annesi ne diyeceğini şaşırmıştı...Susmuştu,çaresizce ...Düşünmemişti Azminin ölümünü ve bu ölümün Semihi ne kadar etkilediğini.Oğlunu ,içinde kopan fırtınalar anlamışcasına bağrına bastı,öptü ,öptü...okşadı başını...Sözün bittiği yer oğlum sözün bittiği yer diyordu...
(
Eyvah Elli Yaşındayım ! 2 başlıklı yazı
Lütuf VELİ tarafından
19.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
