Zamanla öğrendim avunmayı,
Bembeyaz papatya tarlasında saçıma taç yapmayı.
Mutlu olmayı öğrendim zamanla, zevk almayı,
Acılardan sonra bile gülümseyebilmenin en büyük huzur olduğunu.
Kavga etmeyi öğrendim kendimle,
Savaşmayı, mücadele etmeyi...
Sonu ne olursa olsun denemeyi öğrendim.
Elde ettiklerimle gururlanmayı, kaybettiklerimle hırslanmayı.
Sevmeyi öğrendim sorumsuzca,
Sonra sevgimi göğsümde saklamayı; çıkarsızca, karşılık beklemeden...
Ama umutla...
Kızmayı öğrendim insanlara,
Zor da olsa hayır demeyi.
Ben nefes almayı öğrendim aşık olurcasına,
Kısacası ben; dolu dolu yaşamayı öğrendim zamanla...
( Zamanla Öğrendim Avunmayı, başlıklı yazı E.ÖZKARDAŞ tarafından 11.11.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.