Küçük bebek ağlıyordu, ama acıktığı için değil,
Çünkü yanmış bedeni acıyordu...
Küçük bebek ağlıyordu, ama ne altı ıslanmıştı, ne de anneciğinin sıcaklığıydı özlediği,
Ağlıyordu çünkü, o bir bombanın sıcaklığını tatmıştı, hiç kimsenin tatmadığı kadar...

Hani çocuklar severler ya sokakta oynamayı, kuşkusuz onlar da seviyordu kapı önünde oynamayı,
Onlar da çocuk, dünyanın tüm çocukları gibi...
Ama dünyadaki hiçbir çocuk onların yaşadığı acıyı bu kadar acımasızca yaşamadı belki de..
  
Küçük çocuklar balkondan bakmayı severler,
O canlar da severlerdi kuşkusuz balkondan yemyeşil bahçeleri sevretmeyi...
Oysa balkondan fosfor bombalarınıseyrediyorlar filistinli çocuklar...

Amaçsızca atılan bombalar hergün öldürüyor canları,
Kıl kıpırdamıyor, ses çıkmıyor dünyadan...
İlahi adalet bir gün onların çocuklarını da bulur diye düşünmüyorlar...

Parmakları yansa çorbanın sıcağından yavrusunun,
Hemen telaşla yavrusuna koşar ya insanlar,
Ya oradaki çocuklar bizim çocuklarımız, oradaki analar bizim analarımız olsaydı,
Ne yapardık acaba, hiç düşündünüz mü ey insanlar, ey dünya liderleri, ey Musa nın nesli, ey bomba yağdıranlar?!...

( Küçük Bebek başlıklı yazı Mehmet EMİN tarafından 3.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu