BABAMIN EVİ
Senun da benum gibi dumam almış dağuna
Bakup bakup ağladum yıkılmış saçağuna
Bizim yörede kızların doğup büyüdükleri ev yanı babalarının evi ölene kadar babalarının evi olarak kalır.Asla kendi evleri olmaz.Sahiplenmek sadece erkek çocuklarına mahsusdur.Ama kızlar her başları sıkışınca onlara kucak açacak bir baba evinin var olduğunu bilirler.Şayet babaları hayatta ise..Ne garipdirki zaman içerisinde erkeklerin umrunda olmadığı halde,Kızların gönülleri o evin yıkılmasına eskimesine hatta o evden bir kaşığın dahı kaybolmasına asla razı olmaz.Babalarından kalan herşey kız çocukları için çok kıymetlidir.Bu maddiyatla ölçülmeyecek bir maneviyattır.
Uzun zamandan sonra Rizeye gittiğim ilk akşam ablamla haberleşerek,biraz derleyip toparladıktan sonra babamızın evinde kaldık.O gece sabaha kadar anılarla boğuştuktan sonra, sabahleyin kalemimden dökülenler bunlardı.
Eski sevgili gibi uzun uzun bakıştık
Yine birbirimize ne kadar çok yakıştık
Sokulayım yavaşça sarıp sarmala beni
Her tarafım dökülmüş onar yamala beni
Geçmişden günümüze gitgelleri yaşarken
Duygu sağanağından dolup dolup taşarken
Eski paslanmış kapı gıcırtıyla açıldı
İçeriden sımsıcak çocukluğum saçıldı
Uzaktan tulum sesi hemşinin havasıyla
Baktım anam mutfakta muhlama tavasıyla
Bir abdest ibriğiyle ah babam canım babam
Sana layık bir evlat olmak oldu tek çabam
Diğer çocuklarını ne sen sor ne ben deyim
Öyle karşımda durda doyarak seyredeyim
Yorulmuş bedenimle ruhumu da sürüdüm
Anamın odasına yavaş yavaş yürüdüm
Kırılmış tahtalardan neler neler gizliyor
Duvardaki resimden sanki beni izliyor
Güneş yakmış sarartmış perdeler dilim dilim
Benimle sohbet etti güldü eskimiş kilim
Gamlı bir yiğit gibi dökülmüş pare pare
Duvarların derdine bulunamamış çare
Rutubetli düşlerde nemli nemli sızı var
Her tarafta ablamın emeğinin izi var
Türlü türlü cilvesi bu yalancı hayatın
Tavan yaptığı andır şu an maneviyatın
Katmışken birbirine yılı ayı haftayı
Ortadan kaldırsaydım hüzün denen mevtayı
Fark etmedim ki vakti geçip gitti kaç saat
Bu muhteşem törende tek ben idim cemaat
Geçip giden günlere selam olsun diyorum
Bütün anılarımı defnettim gidiyorum
Durdurmamız imkansız zaman denen bu devi
Hiç unutmayacağım seni babamın evi
Ayşe Kadıoğlu Yıldız
Ayşe Kadıoğlu Yıldız