Online Üye
Online Ziyaretçi
Şimdiki yazıma başlamazdan önce, ilk yazıma gösterdiğiniz ilgiye çok teşekkür ederek sizlere en derin muhabbetlerimi iletiyorum. Doğrusunu söylemek gerekirse bu kadar ilgi beklemiyordum. Hepinizden Allah razı olsun.
Evet geçenki yazımıza “ Nasıl yazmalı?” sorusuyla nokta koymuştuk. Kaldığım yerden devam ediyorum.
Bu sorunun cevabına geçmeden önce, elimize kalemi almadan ya da bilgisayarımızın tuşlarına dokunmadan bizde nelerin olması gerektiği üzerinde durmaya çalışayım.
Bakın dostlarım ilk şart yani - olmazsa olmaz şart – KENDİMİZE OLAN GÜVEN’DİR - Kendimize olan güvenimiz yoksa bırakın bir cümle ya da mısrayı, tek hece dahi yazamayız.
Peki, bu kendimize olan güveni sağlayacak olan dış etkenler nelerdir ?
Öyle tahmin ediyorum ki bu maddeleri açarsak, “ Nasıl Yazmalı “ sorusuna da cevabı kendiliğinden vermiş oluruz.
OKUMAK: Yazı yazmanın ilk basamağı okumaktır. Hepimiz de biliyoruz ki, İslam’ın ilk emri “Okumak”… Okumadan ne kalem oynatabiliriz, ne de arzu ettiğimiz menzillere ulaşabiliriz. Okumayan yazarın ya da şairin muhakkak bir tarafı eksik kalır. Okuduklarımızla biz yazımıza malzeme toplayabiliriz. Okuduklarımızla kelime hazinemizi zenginleştirebiliriz.
Geçen yazımda da belirtmiştim. “Kaleminizi göreceğim, kalemim olgunlaşsın. Yüreğinizi öreceğim, yüreğim olgunlaşsın. “ demiştim. İşte ilk düşüncemiz bu olmalı. Kendimizden başkalarını görmenin yolu okumaktan geçer.
Şimdi bana şunu diyebilirsiniz: “ Efendim benim duyduklarım ve gördüklerim yeter, okumaya gerek var mı? Ben de diyorum ki “ Evet var “ Size bu konuda canlı bir misal verebilirim. Dün gece sitemizde dolaşırken “ Gizli Özne “ rumuzlu kardeşimin “ Bilimsel Aşk “ isimli şiirine şu yorumu yazdım: “Geniş bir bilgi birikiminin ürünü olan şiirinizi candan tebrik ediyor, kaleminizin susmamasını candan diliyorum. Selamlarımla.
Gerçekten de okuduklarını zihninde çok güzel tasarlamış ve sonra kaleme dökmüş. Amaç güzelliği yakalamaksa, yazmanın temel harcı olan OKUMA’yı göz ardı etmemeliyiz.
DUYDUKLARIMIZ VE GÖRDÜKLERİMİZ: Yaradanımız bize dünya denilen mekânı istifademize sunmuştur. Yaşadığımız her an, aldığımız her nefes bizi maksada götürmelidir. Kulağımıza gelen sesleri, gözümüze yönelen nesneleri yazılarımızda malzeme olarak kullanmak da bizi bir yerlere götürecektir. Sadece okuduklarımızla da yetinemeyiz. Meseleyi bir bütün halinde değerlendirmek gerekir.
Hastane köşesinde bir canlının dünyaya gelmesi, bir hastanın iniltisi, güneşin doğuşu ve batışı, rüzgârların esmesi, denizin dalgalanması, sevdiklerimizi kucaklayış, iş yerlerimize koşuşturmalar… Yazımızı oluşturacak birer ilham parçacıkları olmalıdır.
HAYALLER VE DÜŞLERİMİZ: Atalarımız “İnsan hayal ettiği müddetçe yaşar. “ dermiş, doğrudur. Sorarım size hangimizin hayalleri yok ki. Hepinizin içinde beslediği tatlı hayaller vardır.Çoğumuzda bu hayallerin gerçekleşmesini ister. Ama kimi zaman da hayal kurmanın miktarını fazla kaçırdığımız için hayal kırıklıklarına uğrarız. Madem ki yazar ve şair olarak yapmamız gereken iç seslerimizi dışa yansıtmak öyleyse hayallerimizden de yararlanmalıyız.
Düşler ise hepimizin bildiği gibi uykudayken gerçek ya da gerçeğe dayanmayan olayların uykuda görülmesi hadisesidir. Bunlar da yazımız için zengin bir malzeme oluşturabilir.
Değerli Gönül Dostlarım,
Yazdıklarımın sizler tarafından daha iyi okunup anlaşılabilmesi için, yazımı bölümlere ayırmak zorunda kalacağım. Bundan sonraki yazımda yine aynı konuya devam etmek üzere Allah’a emanet olun diyorum. Selamlarımla. Ömer Öner