Online Üye
Online Ziyaretçi
sevda yüklü bulutları çağırırken maziden
bahtımın kapılarını zorladı çaresizliğim
umut yolculuğuna çıkmış teselliler aradı
gönlüm perişan serkeş ateşlerde yanarken.
yollarım karaçalılarla kapandı karanlıklarda
dipsiz kuyularım sensizliğinle derinleşirken
sabahsız gecelerde kayboldum yakışıksızca
yağmur tanelerine yükledim bekleyişlerimi
kor yürekleri ferahlatır belki diye
ellerimde dağınık kül rengi gece yalnızlıklarımla
alışamadım bu gitmelere haykıran sessizliğimde
yoksa sevda kapılarını hiç açmadın mı çilekeşe?
seni seven gönlüme çektirdin binbir işkence.
yudum yudum içirdin ihanet şerbetini
koparken fırtınalar volkan misali tüten gönlümde
doyamadan sensiz geçen eksik kalan yıllarıma
ümitlerim birkez daha perişan yine yerlerde
acı katmerlenmiş artık benden çıkmaz heyhat!
bak ! yine soldu güllerim hazan mevsiminde
görmeseydi gözlerim yürek kıvılcımlarını keşke
dayanmaz artık yorgun bedenim sevgisizliğine
öyle bir yara açtın ki kapanmayacak bu tende
çığlıklarımı gömdüm yine dipsiz derinliklerime
yangınlarımı kora dönüştürdüm usulca
anlatamadım anlamayan deli gönlümü kimselere
sensizliği özümseyecek artık hayallerim
ruhum kendini birkez daha salıverecek
kırılmışlıklara incinmelere tane tane yaşlarla
dönecek kendi yalnızlığına sarılacak küskünce
sahure alacahan
saqu