Sevgililer günü on dört Şubat’mış!
Beyinler kapalı örümcek ağlı,
Selâm menfaatler uğruna olmuş,
Sofranda doyanlar nefretle dolmuş,
İyilik ettiğin yolunu bulmuş,
Sevgiden önemli olmuş duygular,
Aldatacak insan bulmak kaygılar,
Koltuklu makama, içten saygılar,
Kıymetini hele hasta yat da gör,
Kapıya, tavana bakıp hayal ör;
Yapılan ihanet yüreğine kor,
Olmayan sevgiden söz ediyorlar,
Kıskançlık, hasetlik göz ediyorlar;
Çöller yeşermeden güz ediyorlar,
Kendi elimizle dar ettik bolu,
Dünyamız ipini koparan dolu ,
Yürekten sevmenin yokuştur yolu,
Dursunî sevdikçe eksik sevildi,
Başkası suçluyken hep o dövüldü,
Sebep sorulmadan fazla sövüldü,
Sevgi, sevgiliye daim sebatmış!
Dursun Yeşil –2009