Bir hastahane koridorunda son bulan umutların,
En acımasız bakışıydı.
Alt üst olmuş hayatların,iç içe geçmiş yaşamların,
Donup kalmış ,zamansız bir anıydı.
'Üzgünüz'diyordu doktorlar,
İyi akşamlar der gibi.
Kaybettiğinin yüzündeki beyaz örtü,
Renginin tüm masumiyetini yanına katıp,
Senden uzaklaşıyordu...
Sen beklenmedik ölümlerin hesabını yapıp,
Niye şimdi gitti?sorusuna cevap arar ,
ve bulamazken,
Azrail yeni görevine çoktan ulaşmıştı.
Duyduğun ölümün ayak sesleri.
Kapı arkası fısıltıları ,
Sıradaki ! Diyordu sanki.
Soluğunu teslim etmeye hazırlıksız yakalanmış canlar,
Aynadaki yüzüne ne kadar da benziyordu.
(
Ölümün Ayak Sesleri başlıklı yazı
GülşenKAZGIN tarafından
21.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
