Bu yaz�mda ge�mi� y�llara duyulan �zlemin ayak izlerini bulacaks�n�z.Hayratlar�m�z vard� bir zamanlar. Payla��m�n hay�rseverli�in, sembol� gibiydiler. �o�unun �zerinde el yap�m� g�zel kurnalar olurdu. Kurnalar�n yan�nda demir bir zincirle �e�meye raptedilmi� su tas�, di�er deyimle ma�rapa bulunurdu.

Hayratlar�n yap�m �eklinden, yapt�ran�n mali durumunu anlard�n�z. �e�menin duvarlar�nda yapt�ran�n veya ad�na yapt�r�lan kimselerin isimleri, isimlerin alt�nda da veciz ifadeler yer al�rd�. Ahmet efendi hayrat�, Ay�e hatun hayrat� veya gen� ya��nda onulmaz
dertlere du�ar olan Zeynel k�z� Yan�k Emine hayrat� ve benzeri gibi. Alt�nda da ��yle dizeler yer al�rd�.
“��in dostlar kana kana buyurun,
Dua edin bir Fatiha okuyun.”

da;
“Doymad� hayata gitti k�z�m�z,
��in hayrat�ndan dinsin s�z�m�z.”

Yine o y�llarda a��t��lar�m�z vard�. Hatta onlara destanc� da derdik.
Ya�anm�� olan ac�kl� bir olay� �iirsel bir �ekilde yaz�ya d�k�p, matbaada
s�sl� yapraklara bast�r�rlar, Pazar yerlerinde veya kalabal�k ortamlarda,
yan�k sesleriyle bunlar� okurlar ve sat��a arz ederlerdi.
Anne ve babalar�m�z h�z�nlenerek ald�klar� a��tlar� evlerimizde
a�layarak okurlar, bizlere de okuturlard�. Bizler de a��t��lar gibi okumaya
gayret ederdik.
Buram buram Anadolu kokan hoyratlar�m�z, bozlaklar�m�z vard�.
San�yorum �imdilerde T.R.T. ar�ivlerinin tozlu raflar�nda muhafaza
edilmekteler. Ama eskisi gibi ne okuyan kald� ne de okuyabilen
Fark etmeden �ylesine g�zel de�erlerimizi kaybetmi�iz ki, ar�ivlerde
saklan�r da olsalar, ya�anmayan, ya�at�lmayan de�erler bir bir yok oluyor
ve olmakta. Bizler bunlar�n en canl� �ahitleriyiz.
Televizyonlar�n olmad�� d�nemlerde, gaz lambalar� ve kandillerin
lo� ��klar� alt�nda yap�lan gece muhabbetlerinin tad� hala dama��mda.
A�z�m�z a��k b�y�klerimizin anlatt�klar�n� hayranl�kla dinler, ufac�k
�eylerden mutlu olurduk.
D�n�p ard�m�za bakt��m�zda kaybettiklerimizin fark�na var�rken
��imi �ylesine bir burukluk, bir h�z�n kapl�yor ki! Anlatamam.
O g�nlerin �zlemini t�m benli�imde hissediyor ve ya��yorum.
Eski bayramlar�n tad�n� bulabilmek art�k �ok zor. O sevgi, o sayg�
Zamanla her �ey gibi de�i�ime u�rad�. De�erlerimizden bir bir koptuk,
kopar�ld�k. O nostaljik ve mistik havay� solumam�z art�k m�mk�n deyil.
Bunlar soyut kavramlar olduklar� i�in, Safranbolu veya Tarakl� evleri gibi
Devlet taraf�ndan korunmaya al�nma gibi bir �anslar� da yok.
O devri kenar�ndan k��esinden ya�ayanlar, o g�nlerin �zlemini �ekebiliyor,
en az�ndan o g�zel an�lar� haf�zalar�nda canland�rabiliyorlar.
Yeni neslin bunlar� tan�ma ve ya�ama gibi bir �anslar� yok.
Ke�ke olabilseydi. Ke�kelerimiz o kadar �o�ald� ki! G�nden g�ne de
�o�almaya devam ediyor.
Hi� olmazsa elde kalanlara sahip ��kabilsek, �rf�m�z�, de�erlerimizi
ya�asak ya�atabilsek. Zarar�n neresinden d�nsek kard�r misali, sahip olduklar�m�z� kaybetmesek.
Bir yerlerden ba�lasak diyorum.
Sevgilerle kal�n, sayg�larla kal�n, esen kal�n dostlar�m.

Ge�mi�e �zlem