Gül Solunca
GÜL SOLUNCA
Bir yaprak düştü dalından
Sonbahardan önce
Hazır değildi toprak
Bu nahif bedeni gömmeye...
Sızladı bir yerlerde aşk titredi
Yaşamak isteği ile...
Lacivert bir geceydi ilk ziyareti
Güleç bir sevgi tebessümüyle geldi
Sığındı bir deli yürek
Sevmek bu olmalı diye...
Gül dalında solmaya başladı
Hüsran yakarışlarında...
Bu kez bülbül zalimdi çekip gitti
Bıraktı gülü sitemindeki acılarıyla
Oysa bir teselliydi gülün avuntusu
Küçücük bir ümide kalbi asılı kalsada
Ne istedi ki gülün yüreğinden
Neden kopardı ki yapraklarını
Parça parça..
Adamın biri geçiyordu oradan
Sordu güle...
Neden büktün boynunu kederin ne?
Haydi gülüm gül yine!
Ve gül sarardı döküldü yaprakları
Şimdi git söyle bülbüle
Ötmesin artık yaz bahçelerinde
Hazana ermekte mevsim
Son kez açmıştı güz goncaları
Kış kapıda tüm öfkesi ile
Çorak bir toprağa döndü gönül
Dokunma sakın kanatır hırçın dikenlerim
Kanatır bu acı ile seni de
Haydi git adamın biri git!
İnanmıyorum sana!
Tomurcuk vermez artık dallarım
Avuçlarından ab-ı hayat sunsanda...
Ş.AYDOĞAN ( GÜLCENAZ )
(
Gül Solunca başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
8.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
