İçimde saklı duran isyana salık verdim,

Boyun eğdim,

Soluk bir zamanda yıpranırken...

 
Karanlığını salmış,

Işığına muhtaç etmişken kamer,

Hükmünü vermişti güneşe

Geceyi uzatmanın

Gündüzün bir saatine daha el koymuştu

Sakince...
 
 
Ve sen yakamozunda süzüldün,

İş birlikci gibi,zalimce...

Gün doğmuş olsa,

O kadar hüzünlü olmazdı belki gidişin,

Karanlığa saklayamazdın gözyaşlarını...

Ve bir ekinoks düzenine kurban gitti

Saçlarının kırık uçları ellerimden...

 
Uykunun sersemliği mi,

Sıska rüzgarın ıslığımı

Beni duymaz hale getirdi bilmem!

Sanki hiç konuşmadın,

Veda sözlerini duymazdan geldim,

Belki ben...

 
Menziline çekildi ruhum

Savunmasız...

Taarruza takatim yoktu,

Hakkım yoktu öyle ya...

Düşündükce aslında şansım da yoktu

Zafer şarkıları çalmaya...

 
Şimdi,ellerinin sıcaklığı

Kaymışken ellerimden,

Ruhumu ılık güneşin tenine

Teslim etsem,

Bana vaad eder mi biraz senden?
 
EBRU ŞAHİN
( Ekinoks başlıklı yazı ebru-sahin tarafından 16.11.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.