Kızıl bir ateş yakar kor niyetine sensiz gecelerimi

Ah yüreğime kan damlatan nefilya...

Bağ bahçe gönlümü çöle çevirdin

Hasretin kor gibi yakar nefilya…

Zindana büründü sensiz geceler

Geceleri yüreğime dokunur yalnızlığın yakar nefilya...

Sen gittin…

Bittim satır kenarlarında,

üzerime çullanırken yalnızlığın darmadağınım

avuçlarsan avucuna sığmayacak kadar küçüğüm,

bir atom zerreciği kadar un ufağım heybende,

dikilirsem kaybederim bu savaşı biliyorum

onun için git

Git istersen nefilya…

Nicelerin sonunu yaşıyorum

Yarınların tükendiği anlardayım

Sensiz nefes almalardayım

Boğuluyorum bucaksızlığında nefilya…

Kavruluyorum buzullarda

Soğuk yangını yemiş yüreğim

Titriyor avuçlarımda…

Yıkılmış sözlerin bitişlerindeyim…

( Nefilya başlıklı yazı merve-akar tarafından 9/11/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.