Ölü Ozan..

Kayýp bir ruhtum ben..
Yitik bedenini arayarak
Puslu ormanlarda
Gezinip duran..

Dinmiþ bir fýrtýnaydým..
Bir kuru yapraðý bile
Kýmýldatacak
Gücü olmayan..

Kýrýk bir kalptim
Hüzünle atan..
Patlamadan sönmüþ
Bir volkan..
Aþklarý, acýlarý
Ve hevesleri
Soðuyup
Taþ gibi
Ýçinde kalan..

Buðulu bir duyguydum ben
Ve sisli bir þuur..
Hayallerinde kaybolmuþ
Yolunu bulamayan..

Bir çilekeþtim
Bir düþkün
Bir kazazede..
Hayatýn enkazý altýnda
Izdýrapla kývranan..

Ve bir candým..
Daha çok yýllar varken
Önünde
Erken koparýlmýþ
Hayattan..

Ve boþ bir beden..
Ruhuna
Kavuþmaya çabalayan..

Ve birgün..
Bir resim gördüm
Renkleri solmuþ..
Bir resim eski zamandan..
Bir resim..
Çoktan ölmüþ insanlarýn
Acýya ve ölüme
Tebessüm ettiði
  Öbür dünyadan..

Ah acý!..
Ahh ölüm!!..
    Ahhh tebessüm!!!...
Ölü yüzlerde bile
  Çiçek gibi açan..

Ruhlarý
Ýçime doldu
O insanlarýn..
Ve yüreðime dokundu
Bir an..

Ve gözümden yaþlar,
Kalbimden þiirler
Dökülmeye baþladý
Durmadan..
 Durmadan...
  Durmadan....

Artýk..
Yeni biriyim ben
Yepyeni bir insan..
Ruhunu kaybetmiþ ama
Þiirle nefes alýp
Bir ölünün ruhuyla yaþayan
Ölü bir ozan..

                                                  Hakan SARAN                                                    (Hakan KILDIR)