KAĞIT ADAM

 

Sevgi sözcüklü kartpostallar,

Denize akan manzaralar,

Yalnız başına izlediği bir uçurum,

Yüzeyini kaplamıştı bütün bunlar,

 

Kağıt adam,

Krediler, ünvanlar vergiler harçlar,

Bedenini boyamıştı tüm bunlar,

 

Kağıt adam,

Aynaya baktı bir gün,

Bir bankadan hallice idi,

Bir insandan gerice,

 

Kağıt adam,

Çıkarmaya başladı, zımbalanmış faturaları

Ödenmiş, ödenmemiş borçları

 

Dünyayı çıkardı üzerinden,

Yine de bir kağıt adamdı,

Bir şiir buldu sol tarafında,

“Sevgisiz kalınca, dünyaya boyanacağım.”

Attı dünyanın boyasını,

 

Şiirler, kitaplar tablolar vardı

Bedeninin üzerinde onları da attı,

Attıkça bitiremiyordu, kağıttan hükümdarlığını

Bir çakmak aldı eline,

Üzerine benzin döktü, kendisini yaktı

Canı hiç acımadı,

Kağıttandı,

Oysa daha önce çok yanmıştı canı,

Demek ki,

Acıyordu kağıtların canı,

Kağıt adamın değil.

( Kağıt Adam başlıklı yazı cagril-tastan tarafından 6.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.