S A V R U N
Kışın bahara dönüşen yüzünde
Ay karlarla,
karlarla
kalkar düşer iner.
Savrulur Savrun,
dik yamaçlarından
akan sularla
kayaların oyuklarında
saklanır.
Maviye çalan mor renginde,
gülümseyen nehir çiçekleriyle akar gider kendi yüreğiyle.
Uykuya hasret yatağına,
ağlar
cümle bedenini dolayarak.
Ay karlarla üşür,
karlarla kalkar düşer iner.
Savrun’a yaşlı bir çamdan kopan,
çürümüş kökler karışır gider.
Kösepınarın’da hüzün neden geceleri
hep böyle dibe çöker?
Kışın bahara dönüşen yüzünde
Savrun karlarla,
karlarla kalkar düşer iner,
akar gider bir hayat Çukurova’ya.
Ali Arslan
(
S A V R U N başlıklı yazı
Ali Arslan tarafından
27.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
