HAYAT BU İŞTE!
Kırılacaksın bir gün,
Gücünü yitirmiş bir dal gibi;
Ya bir kasırga şiddetiyle,
Ya da çırpınan kuşun hiddetinde,
Kopacaksın gövdenden, yığılıp kalacaksın,
Seni sen yapan toprak üstüne…
Kimse bilmeyecek neler çektiğini.
Attığın sessiz çığlıklardan bihaber,
Sükunetle gittin sanacaklar.
Oysa en büyük sessizlik daha acıdır haykırıştan,
İşitemeyecekler!
Anlatmak isteyip de anlatamadıklarınla,
Karışacaksın özüne yavaş yavaş…
Yarana merhem olmak yerine,
İnatla tuz basanlar,
İçindeki derin yalnızlığı görmeden,
Çok da seveni vardı diyecekler!
Vicdanlarını rahatlatmak için,
Haklarını da helal edecekler!
Hayat bu işte, giden gelmiyor!
Kıymet bilmek gerek sözleriyle ,
Ağlayanlar olacak!
Ölenle ölünmez sahi değil mi?
Yaşayanla yaşamayı bilmeyenler!
08.04.2024
SEÇİL BEKEÇ
