Gül soldu, bülbül uçtu bahçe oldu tarumar
Şu derbeder gönlümde her hüzünden eser var
Sen de sevda kapını kapatırsan bana yar
Kolu kanadı kırık ölü kuşa dönerim.
Kara gece üstüme hüzünden perde çekti
Şu solmuş gülşenime kederden tohum ekti
Her neşeyi yokladım hep sana gidecekti
Yollar engel olursa kaya, taşa dönerim.
Gidiverdim kapılıp bir sevdanın seline
Bazan tipi borana bazan esen yeline
Ne kadar konsa bile uçan kuşlar dalına
Ağustos ortasında birden kışa dönerim.
Hayal umuda gebe, tükenmez ki umutlar
Her bir çilem bir günü, gün koca ömrü kutlar
Başımda dönse bile yağmur yüklü bulutlar
Katresi düşmez bana ben hep boşa dönerim.
"Belki belki!" diyerek gözümden yaş akarken
Kirlenmiş benliğimi tertemizce yıkarken
Kara kışın ayında alev olup yakarken
Gülüşünle çoşarım tekrar başa dönerim.
Şu cılız omuzlarım kaldırmaz ki bu aşkı
Ne taşıdı sevdayı ne de tanıdı meşki
Senin uğruna yıkıp gömlümdeki şu köşkü
Ağlayan bir çift gözden akan yaşa dönerim.
Kapılınca sevdanın kısacık baharına
Katlanmak gerek elbet alev alev harına
Yükleyince çileyi sabahına yarına
Bir kâbusun peşinden gelen düşe dönerim.
Nuri Baş
(
Gör Ki Neye Dönerim başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
3.04.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
