Online Üye
Online Ziyaretçi
canım çok yanmıştı daha çocukken
acılarımı hiç unutmayacağıma yeminliyken
babam gözlerimin içine nefretle bakıp
herkese çuvalla bana kaşık bile uzatamadığı o sevgiyi esirgerken
büyüdüm,sözde genç kız oldum
işin gücün paranın peşinde bende savruldum
unutmam ama geçer sandığım acılarımın arasında
kendimi kinim halâ dipdiriyken buldum
“seni baban sevmemiş elin oğlu niye sevsin”diye bir söz okudum
kafamda camlar çerçeveler indi ama ben sustum
sabırla günleri,seneleri gül gibi kurutup
elin oğlunun beni sevmesini umdum
Yazarın
Önceki Yazısı