Müebbete Düsmüs Zifirzindanda
Ay kücülünce
Müebbetine düstügü,
Karanligin zifirzindaninda büyüdügü
siyah nevresimin
Kendi üryan topragindan hayal perdesi süsleyerek geceleyen dünyanin
Inanma sen öyle kimsiz
kimsesiz hayal ve düslere …
Ne terzisi vardi ne atlas
dikip söken makas
Bir ev bir bahce bir bag
akan suyun arkinda dönen cikrigin
Gözden kayboluncaya kadar
büyüyen karanliga kücüldükce kücülen aydan
Kirpip kesip yildizlar
yapan kivilcim dükkanlari yoktu insan denen masalin
Tül perdelerden gelinlik
elbisesiydi geceyi sabah eden pencerelerin
Bahari yaza, yazi güze,
güzü ayaza buza derken
Ev yikilir bahce bozulur
insan sararir solar asinir eskir zuhurzaman
Öylece olmusa ölmüse care
ne ki soran yol kapi sokak pencere
Kimi evlenir kimi bosanir
sonra hayati kayan yildizlar gibi
Bir baskasinin kavli külünden
ciralanarak
Görünüp kaybolan hersey
Dönen dünya carkinda durakta
bekleyen can pazaridir
Seyfi Karaca……….Mart / 24
(
Müebbete Düsmüs Zifirzindanda başlıklı yazı
Yeldegirmeni tarafından
23.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.