Kış Gülleri
Kış gülleriydi derdi,
buza kesmiş yapraklarında kokusunu,
zehir zemberek vermekti rengini;
beyazsa, kırmızıysa da
kar ışığından şavkı vursun demek istercesine Güneş'le inatlaşmada.
Ne gül,
ne de rengi kaldı şimdilerde,
yaz’dan kalan bu hatıranın camlarında;
gözyaşlarıyla damla damla,
soğuğun ve ayazın yamacındaydı.
Ağlamaları yıkanırken
yaşam eğrisindeki çeşmelerde;
üşüyen yaşlı bir serçenin dalga geçen bakışlarıyla irkildi;
asla taşıyamadı,
çok istediği kış güllerini kucağında.
Derlediği,
en güzel renklisi kokulusu da olsa;
mevsimler örtemiyordu,
bulmaca kareleri aralarına saklanmış hâtıraları.
Sancıları biriktirdikçe çözümsüz bir yansımadaydı cevabı.
Doğanın bir armağanıydı,
kabullenmekle sebat edecekti,
çaresizliğe kılıç kuşanmak boşuna.
Kucağında ne hâtıraları kaldı
ne de kış gülleriydi artık onun derdi;
defterinin biten yaprağında,
kalan son satırındaydı.
Ali Arslan
(
Kış Gülleri başlıklı yazı
Ali Arslan tarafından
23.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
