Bir hüzünle doldurdum, mazideki günleri,
Yüreğimde soldurdum, allı morlu gülleri.
Bir başıma yaşadım, yalnızlığım çokluktur,
Varlığımla övünmem, yoksa sonu yokluktur.
Bilmem garip yüreğim, neden bana gücenir,
Onca çile içinde, bilmem kime güvenir.
Gözümdeki damlalar, özümdeki nemlerdir,
Beni böyle yaşatan, mazideki demlerdir.
Bilmediğim benimdir, bildiğimden dem vurmam,
Bir gerçeğin peşinde, boşa hayal kurmam.
Ateşime bakmayın, kalbim yangın yeridir,
Kavruldukça kavruldum, güneş benden beridir.
Mutluluğun çaresi, mutsuzlukta saklıymış,
Yüreğimle işittim, söyleyenler haklıymış,
İncinsem de incitmek, hiç adetim değildir,
Geçmişime saklanmak, mazeretim değildir.
Gözlerime kanmayın, dalgınlığım ruhumda,
Hiç bir zaman olmadı, dargınlığım huyumda.
Geldi geçti hayatım, demedim hiç el aman,
Gönül derdi pek yaman, öldüm sandım an be an.
Bir canım var yoldaşım, o da benden rol alır,
İzlerimi silmeyin, yoksa benden ne kalır.
Cemil Baştürk
26.02.2024
(
Mazideki Demler başlıklı yazı
Cbaştürk tarafından
1.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
