gelişini mi gördüm kokusunu mu aldım
niye ağlamayayım ki niye
buyurmadı mı “çok ağlayın az
gülün”
cemiyet hissiz edep terki diyâr
evlat ecdat tanımaz
sokak kıpkızıl ve duyarsız
emâre yok tefekkürden
çılgınlık devrini yaşıyor tüm kavimlerin
bana ağlama demeyin
niye ağlamayayım ki
niye
bu gün kandil kutlu gün
nesepsizlere sözüm yok
ya diğerleri nasıl anlatayım bir
geceliğine
gam yok iffet yok sanki yoktur hakikat
amin deyin çığlığıma affeder belki
bu
gecenin
aşkına imanım tamdır
amel sakat olsa da
diz çökmüş
yıldızlar sus pus iblis
ağlayacağım ruhum titreyene dilim kalbe
ruhum
dostun cemalini görene kadar
gül mü açtı bülbül mü öttü yanan yüreğime
ağlamadı mı hem adalet abidesi
ya ali
niye ağlamayayım ki niye
takva gemisine mi bindim
müjde mi aldım
Istırap derin sanki tufanı nuh’un
haykıracağım hasanlara alilere
ayşelere
ç/ağlasın
gözyaşınız ç/ağlasın
ç/ağlasın ki teşrif eder belki yetimlerin
babası
şefaat ede şefaat abidesi
şefaate layık olamasak da
Ömer Ekinci Micingirt
