Yaşama Tutunmak
Merhaba kader arkadaşım. Kader arkadaşıyız çünkü bende tıpkı senin gibi her şeye rağmen hayatta kalmaya çalışan bir engelliyim. Aslında engelliydim demek daha doğru olur…
Biliyor musun her şeye rağmen senin gibi birilerinin olması biraz olsun durumuna alışmana yardımcı oluyor. Anlıyorsun ki seninle beraber yürüyecek birileri var yanında, senin derdini dinleyecek ve en iyi o anlayacak. Tek çareyi, tek umudu onun gözlerinden alacaksın .İşte bu yüzden sana bu mektubu yazıyorum. Seninle arkadaş olmak birbirimizle sırlarımızı paylaşarak, birbirimizin dertlerine ortak olmak istiyorum.
Ben 14 yıl önce bir sonbahar günü dünyaya geldim. Adım Eylül. Ardı ardına çakan şimşeklerin ve pencereleri bile sarsan gök gürültüsünün olduğu bir günmüş doğduğum gün.
Kötü hava şartlarından olsa gerek annemi hastaneye zar zor yetiştirmişler. Aslında doğmama 2 ay varmış. Ama ben sabredememiş, erken gelmişim, Bu nedenle de iki hafta hastanede yoğun bakımda kalmışım. Daha sonra söylemişler anneme durumumu. Küçükken hiçbir sorun yoktu benim için. Anlamıyordum bile diğerlerinden farklı olduğumun farkına varana kadar her şey güzeldi hayatımda… Biraz daha büyüyünce anladım bir şeyleri, neden diye sormaya başladım kendime. Neden tüm yaşıtlarım koşup oynayıp hayatın tadını çıkartabiliyorken ben sadece izleyici olarak kalıyorum. Neden bende onlar gibi değilim sorusuydu aklımı en çok kurcalayanlardan birisi de… Bu soruyu bir gün anneme de sormuştum. Bana verdiği yanıt: ‘farklılığının farkındasın biliyorum. Ama bu hiçbir şeyi değiştirmez. Görüntüde onlardan farklı gibi duruyor olabilirsin. Ama aslında senin onlardan hiçbir eksiğin yok. Onların yaptığı birçok şeyi sende yapabilirsin. Kendine güven ve sakın vazgeçme! ‘Bu sözler beni bayağı etkilemişti. Ve anladım ki benim onlardan gerçektende hiçbir eksiğim yoktu. Çalışacaktım, mücadele edecektim ve bunu kendime kanıtlayacaktım. Yavaş yavaş öğreniyordum ki üzülmenin ‘neden ben’ diye ısrar etmenin hiçbir faydası yoktu. Deneyecektim… Başarana kadar deneyecektim. Tüm bu süreçte annemin de babamın da bana desteği tamdı. Ne zaman umudumu kaybeder gibi olsam hemen, her zaman arkamda olduklarını belli eder, desteklerini hiç esirgemezlerdi. Biliyordum bana yürekten inanıyorlardı. Ve bende onların yüzünü kara çıkarmayacağıma söz veriyordum. Benim için oldukça zordu. Her seferinde umutla kalkıyordum o sandalyeden, yapamıyor, tüm umutlarım kırılmış bir halde oturuyordum tekrar. Yeniden, yeniden, yeniden… Her yenidende sanki biraz daha ağırlaşıyordu tüm vücudum.. Sanki meydan okuyordu bedenim bana bir yarış başlatmışçasına. Her seferinde birkaç damla gözyaşıyla ıslanıyordu yüzüm. Çaresizlik zordu. Ve ben zoru yaşıyordum. Acı çeke çeke hayatta tutunma savaşı veriyordum. Kendimle savaşıyordum bir nevi. 2 sene daha mücadele ettim. Bu sürede anladım her şeyin içimdeki umutta saklı olduğunu. Umudumu hiç kaybetmedim bu sefer… Her başarısızlığım umut ve hırs olarak döndü bana..
Ve en sonunda başardım. O gün hayatımda ilk defa o kadar mutluydum. Öylesine bir mutluluktu ki bu tarif edilemezdi. Sanki yeniden doğmuştum. Sadece ben değildim tüm sevdiklerim mutluydu benim için. Özelliklede ailem. Onlara çok şey borçluyum. Hayatımı yeniden kazanma yolunda elimden tuttular, düştüğümde kaldırdılar, daima var güçleriyle destek oldular.
Şimdi her şey daha da güzel. Artık imkânsız diye bir şey yok benim için… Çünkü anladım ki gerçekten isteyince ve onun için var gücünle mücadele edince başaramayacağın şey yok.
Şimdi sıra sende! Yaşaman için mücadele etmen gerekiyorsa eğer, sakın korkma! Elinden geleni yap, kendine inan ki başarabilesin. Ve unutma bir destek arıyorsan eğer o kendi içinde.
Hayatın boyunca umudun senin en büyük destekçin olacak…
Beril Altın-14 YAŞ-
(
Yaşama Tutunmak başlıklı yazı
Beril ALTIN tarafından
4/30/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
