II. Dünya Savaşının son günleriydi.
Savaşa dahil olan ülkelerin aşağı yukarı hepsinde olduğu gibi Rusya’da da sokaklardan, caddelerden cesetler toplanıyor, bunlar cemse denilen büyük askeri kamyonlara yüklenip topluca bir yerlerde gömülüyordu. Kimin kim olduğunu tespit etmek için öyle fazla bir zaman harcanamazdı zira cesetler şimdiden kokmaya ve etrafa pis bir kokunun yanında hastalık saçmaya da başlamıştı.
İşte o günlerde bir Rus askeri olan Viladimir Spiridonoviç, memleketi olan St. Petersburg’a yani o günkü adıyla Leningrad’a geldi. Amacı eşini bulmak ve hayatlarına kaldığı yerden devam etmekti.
Yanmış, yıkılmış Leningrat sokak ve caddelerinde yürüyerek kendi evine doğru ilerlerken aklında tek düşünce vardı er Viladimir’in: Acaba evi barkı ayakta mıydı? Daha da önemlisi sevgili eşi Maria hayatta mıydı?
Bu düşüncelerle hızlı hızlı evine doğru giderken gözleri insan cesetleri taşıyan bir kamyona takıldı ve dehşetle irkildi.
Kamyonun kasasından sarkan iki kadın ayağındaki kanlı ayakkabılar tıpkı savaş başlamadan önce eşi Maria’ya aldığı ayakkabılara benziyordu.
Yavaş yavaş ilerleyen kamyonun önüne geçti.
-Durun. Ne olur. Tanrı aşkına durun!
Kamyonu kullanan er durdu.
-Ne oldu? Niçin bizi durdurdun?
-Kamyondaki bir ceset benim karım olabilir. Eğer öyle ise onu alıp kendim defnetmek isterim.
-Hımmm. Tamam. Hangisi göster bakalım.
Er Viladimir, üzerinde başka cesetler olup sadece ayakları görünen cesedi gösterdi:
-Nereden anladın karın olduğunu?
-Ayağındaki ayakkabılar karıma aldığım ayakkabıların aynı.
-Yahu bu ayakkabıların aynısından belki yüzlerce kadında vardır.
-Tamam tamam. Bakalım madem.
Birlikte diğer cesetleri, sadece ayakları görünen cesedin üzerinden kaldırdılar ve ortaya bir kadın cesedi çıktı. Er Viladimir ‘’ Maria’’ Diye bir çığlık attı.
Evet, bu ceset er Viladimir’in karısı Maria’nın cesediydi.
Er Viladimir, göz yaşları içinde ‘’ Ah Maria.’’ Deyip cesedin boynuna sarıldığı anda kendi boynunda bir nefesin ılıklığını hissetti.
- Yaşıyor... Maria’m yaşıyor!
Kamyonu kullanan er de ona eşlik eden diğer erler de şaşkınlık içindeydiler. Zira kamyona canlı hiç kimseyi yüklemediklerine emindiler.
Kadının ağzına bir ayna yaklaştırdılar ve bir saniye geçmeden aynanın buğulandığını gördüler. Evet... Maria yaşıyordu.
Viladimir, Maria’yı başka bir vasıtayla hastaneye taşıdı. Aylar süren tedavi ve rehabilitasyonun ardından Maria tekrar normal hayata döndü.
Daha sonraki yıllarda Viladimir ve Maria mutlu ve huzurlu bir hayat yaşadılar mı bilemiyoruz ama Maria 1952 yılında bir erkek çocuk dünyaya getirdi. O erkek çocuk büyüdü, pek çok aşamalardan sonra 1999’da başbakan yardımcısı, ardından başbakan ve başkan vekilliği görevine geldi. 2008’e kadar başkanlık yaptıktan sonra 2012 yılında üçüncü kez başkan seçildi ve şu anda halen Rusya Devlet başkanıdır. Yani Viladimir Spridonoviç Putin ile Maria İvonovna Shelemova’nın çocuğu olarak 1952’de Dünyaya gelen o çocuk bugün hepimizin Viladimir Putin olarak bildiğimiz Rusya Devlet Başkanından başkası değildir. İşte o sebeple diyorum ki ‘’Tamam öldürmeyen Allah öldürmez. Lakin bu sefer öldürseydi keşke. -Bugün için aramız iyi olsa da- Putin gibi bir bela dünyaya gelmemiş olurdu hiç olmazsa.
Peki bu yazının eski ABD Başkanı Bill Clinton’un eşi ve eski ABD Dışişleri Bakanı Hilary Clinton ile alakası ne?
Viladimir Putin tüm bu yazdıklarımı zamanında Hilary Clinton’a anlatmış. O da ‘’Hard Choices’’ Yani ‘’ Sert Seçimler’’ Adını verdiği kitabında anlatmış tüm bunları..
(
Öldürmeyen Allah Keşke Öldürse Miydi Acaba? başlıklı yazı
Sami Biber tarafından
2.08.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
