İçimde incinmemiş bir melodiye rastladım
Dinlerken yorulmadığım...
Kendimin çok uzağında bir yolculuk sandığım
Yürüdükçe, yakınlığına hayran kaldığım
Özüme gitmenin sevincine erdiğim
Özümü bulduğum bir yol
Sahiplendiğim...
Kelimesiz cümlelerden bahseden Âlim'lere denk düştüm yürürken
Bütün kulaklardan gizlenen sırları sevdim
Aldım payıma düşeni belki
Belki hızla koştu ruhum bilmeden
Aynalarda gördüğümüz kadar mı, dedim dünya
Sevdiklerimiz kadar mı
Gidenler
Doğanlar
Batarken gün
Ve aydınlanırken her defasında
Baktığımız kadar mı, dedim dünya
"Ümitsizliğe yer yok" diyen bir yolun içinde yürüyorum oysa
Yolum yeşil
Ruhum güllerle dolu bir hanenin güzergahında
Ruhuma eş ruhlar, dört bir yanında kalbimin
Birbirini O'nun için seven insanların mutluluğunda
Okunurken içimde her kelimesi bir kitabın
Tüm lugatlardan sıyrılmış anlamlarıyla aşk'ın
Sarıldığım, sakındığım, sakladığım
Bu aşk
Beni bana bulduranın...
Seslenmek şimdi kimselerin duymayacağı kalabalıklarda
Seslenmek kendime
Ve canlanmak yeniden, varlığımın derinlerinde
Şükürlerin içinde kaç tevafuk saklı
Bulmak için yürüyorum
Benliğime
Yolum uzun
Yolum yeşil
Yolum dolu güllerle...
Temmuz'2023
Büşra Nazlı
https://youtu.be/sG05JyawdaE
(
İnsanın Kendine Yolculuğu başlıklı yazı
BüşraNazlı tarafından
31.07.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
