Dedim-Dedi
Dedim adımların benden neden kaçar
Gel gir gönlüme bu gönül seni arar
Gelmek girmek kolay değil böyle dedi
Bakayım gönlündeki sarayda kimler var
Buyur bak dedim gönül sarayım içi boş
Senin için döşedim gelir sana elbet hoş
Gez içinde doyasıya birde bana bak hoş
Gireyim bakayım dedi bana olmasın dar
Dar gelmez dedim bu gönlüm hepsi senin
İçinde beğendiğin her yer koltuk senin yerin
Bakayım gönlüne akan pınarın çok mu derin
Derin değil dedim akar senin için canım yâr
Yaklaştı usulca yanıma gözleri gönlüme değdi
Açtı kollarını gel dedi gönlüm gönlümü eğledi
Baktım içindeki saraya dedi tahtım hazırmış dedi
Buyur otur sultanım bir ömür boyu beni sen sar
Kul Mehmet’im aşk insanı elbet mutlu eder
Bazen içinde bulunsa da birazcık dert keder
Mevla giderir hepsini aşkla sabırla elbet biter
Nazlı yâr sultanım söndürdü yakmaz içimdeki har
Mehmet Aluç-Kul Mehmet