Son Mektup Sevgiliye

Sevgili !
Yıllarca bekledim yamaçlarına kozalak ekmeni
Kök salmanı istedim içimde,
Bir ormana döndürmeni.
Ne git dedin,
Ne de kal
Sevgi adına bir cümleyi çok gördün
Sağanaklar yağdı üzerime,
Şimşekler çaktı
Bir liman bildim seni
Sığındım yüreğine
Ama sen
Limanın ağzında koydun beni
Dalgalarca dövüldüm
Umudumdan götürdü yıllar
Eskidim,
Yoruldum.
Sözlerinle değil,
Sustuğun için vuruldum.

Gücüm yok yamaçlarına durmaya artık
Can havliyle tutunmuşum eteklerine
Tenim erozyona gebe
Yavaş yavaş kayıyorum senden
Gözlerin ufukta güneş gibi,
Battı batacak
Kelimelerin kadar soğuk dudakların
Üşüyorum.

Şimdi ben !
Bileti meçhule kesilmiş bir yolcu gibiyim.
Gar kapısında bekliyorum seni
Maviye Çalan Türkülerimi,
Yeşile çalan şiirlerimi
Birde resmini koydum valizime
Dön desen koşarak döneceğim.
Git dersen ardıma bakmadan gideceğim.
Yalvarırım !
Ruhundan gelen sevgi sözleriyle sar beni
Ya nefretini kus,
Kendinden azat et beni.

Ozan Ali AYDIN

( Son Mektup Sevgiliye başlıklı yazı YİTİK AŞKLAR tarafından 7/9/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.