Kalbimin üzerinde, yüzlerce darbe var da,

Bu yük bu cana aðýr, iner diye beklerim.

Ýki cihan arasý, sýkýþtým halim darda,

Ýçimdeki feryatlar, diner diye beklerim.

Gündüz avunuyorum, gece þahlanýr sancým,

Aklýma düþtüðünde, tekerrür eder acým,

Üstüme bulutlardan, çiselese kývýlcým,

Belki bu hasret, özlem yanar diye beklerim.

Þöyle içten gülmedim, çatýk durur kaþlarým,

“Biraz tebessüm eyle” diyor arkadaþlarým,

Gönlümdeki yangýna damlasa gözyaþlarým,

Bir mucize olur da, söner diye beklerim.

Geleceði yer yolun baþýnda oturarak,

Gelip geçen kim varsa, “gördünüz mü” sorarak,

Gözlerinde þafaðýn hayalini kurarak,

Yeter ki saðlýk olsun, döner diye beklerim…